OCAK 2016

AHMET SAMET ERDEM 'LE  RÖPORTAJ

Hazırlayan: AKMAN ATILGAN

BMX TR, Ocak 2016 röportajında, Anadolu’nun göbeğinde yalnız ve imkansızlıklara karşı BMX tutkusuyla savaşan bir sporcuya yer verdi. Ahmet Samet ERDEM. Hikayesi çarpıcı ve birçok sporcuya örnek olacak cinsten. BMX TR adına Akman ATILGAN sordu, Ahmet Samet ERDEM cevapladı.

BMX TR: Merhaba Ahmet Samet ERDEM. Sosyal medyada paylaştığın videolarla BMX TR’ın ilgisini çektin. İlgimizi hareketlerdeki ustalığın kadar Kayseri’li bir sürücü olman da çekti. Öncelikle sana Ahmet mi yoksa Samet mi demeliyiz?

A.S.E.: Beni tanımayanlar bana Ahmet derler, arkadaşlarım ise Samet.

BMX TR: Madem öyle Samet diyelim biz de sana...Seni az çok tanıyoruz ama bu röportajdan sonra biz ve okurlarımız umarım seni daha iyi tanıyacağız. Kaç yaşındasın Samet? Aslen Kayserili misin?

A.S.E.: 19 yaşındayım. Baba tarafım Kafkas göçmeni ve Eskişehirliler. Anne tarafım da Eskişehirli. Ancak ben Kayseri’de doğdum ve büyüdüm.  

BMX TR: Peki ne yapıyorsun? Okul ya da iş durumu?

A.S.E.: Liseden mezun olalı 2 sene oldu. Geçen sene Kayseri Radyo ve Televizyon teknolojisini kazanmış olmama rağmen bazı şanssızlıklar nedeniyle bölüme giremedim. Bu sene tekrar hazırlanıyorum. Onun dışında tüm vaktimi BMX’e ayırıyorum.

BMX TR: Evet gelelim BMX’e. Kayseri’de bizim bildiğimiz fazla BMX sporcusu yok. Kayseri’de BMX’e binen kaç kişisiniz?

A.S.E.: BMX’e bir yerinden bir şekilde bulaşmış bildiğim 7-8 kişi var Kayseri’de. Ama onlar da yıllardır kullanmıyorlar. Bir ben varım bir de yetiştirmeye çalıştığım arada sırada süren benden daha genç bir sürücü var. O kadar.

BMX TR: Peki parça bulabiliyor musun Kayseri’de?

A.S.E.: Aslında Kayseri’de BMX’le ilgili bir şey varsa o tek şey de benim. Parçaları ya İstanbul’dan ya da yurtdışından getirtiyorum. Tamir-bakım işlerini de ben yapıyorum zaten.

BMX TR: Bu anlattıkların benim gibi eski sürücülere 25 sene önceki Türkiye’yi hatırlatıyor biraz. Biz de parça bulamazdık. Tek fark o zaman İstanbul’da yaşamamıza rağmen parça bulamıyorduk. Sadece yurtdışından getirtebiliyorduk. Tabii internet ve kredi kartı da yoktu. Elimizdeki dergilerdeki adreslere mektup yazar posta çeki gönderirdik, 2-3 ay sonra da parça elimize ulaşırdı. Sen bu kadar vahim olmamakla beraber sanırım Kayseri’de bir mahrumiyet içindesin.

A.S.E.: Sizlerin zamanında gerçekten zormuş evet. Yine de bu şartlar altında Kayseri’de BMX’e binmek kolay değil. Bir de tek başına olmak oldukça zor. BMX başka süren arkadaşların varsa hem daha eğlenceli oluyor hem de birbirinden etkilendiğin için daha çok gelişme oluyor. Bazen İznik’ e gidiyorum arkadaşım Gökhan Yıldız’la beraber sürmek için.

BMX TR: İznik mi? Nasıl gidiyorsun İznik’e?

A.S.E.: Otobüse atıyorum bisikletimi gidiyorum. 12 saat sürüyor yol. Aslında İznik’te de sürecek çok yer yok ama sırf Gökhan’la sürebilmek için o yolu yapıyorum. Böylece biraz olsun yalnız sürücü modundan çıkmış oluyorum.

BMX TR: Bu uzun bir yol değil mi? Yorucu olmuyor mu?

A.S.E.: Yorucu ama bence değiyor. Gökhan çok iyi arkadaşım ve birbirimizden çok şey öğreniyoruz. Arif Gül de iyi arkadaşımızdır. O da İznik’te başladı bu spora, sonra İzmit’e taşıdındılar. Hatta bir keresinde Gökhan’la atlayıp İzmit’e sırf Arif’ten Tail Whip yapmayı öğrenmek için gittik. Çünkü hem rampamız hem de bize gösterecek bir arkadaşımız yoktu.

BMX TR: Röportaj ilerledikçe merakım daha da artıyor. Peki Kayseri gibi BMX sporunun olmadığı ve bilinmediği bir yerde BMX’e nasıl merak saldın?

A.S.E. : Anlatayım. Çocukken BMX’e benzeyen kırmızı bir çocuk bisikletim vardı. 12 yaşlarındaydım sanırım. Önünü kaldırırdım bisikletin hep. Bir süre sonra önünü kaldırarak kaldırımdan inmeye başladım. Bir gün de TV de bisikletle zıpladıklarını gördüm. Ertesi gün denedim ve farkında olmadan bunny hop yapmayı öğrenmiştim. Çocukluğum neredeyse hep bisiklet üzerinde geçti. 3 sene önce Kayseri’de patencileri gördüm. Aralarında küçük bisikleti olan biri vardı. O sıralarda MTB’m vardı ve onunla kıyaslayınca küçük bir bisiklet gibi duruyordu. Bisiklet hoşuma gitmişti. Bundan almalıyım diye düşündüğümü hatırlıyorum. Meğer bir BMX’miş. MTB’mi sattım ve bisikletçide o bisiklete benzeyen 18 inç bi bisiklet aldım. Sonra Kayseri’de trial yapan bir arkadaşla tanıştım. İnternette bana BMX videoları gösterince o videoları izleye izleye bazı hareketleri yapmaya başladım. Sonra bir Stolen bisiklet satın aldım ve kendimi epey geliştirdim. Şimdi ise Ertan Üçkumru’nun yardımları sayesinde Darkside Distribution’dan aldığım ve sürmekten çok memnun olduğum harika bir Sunday bisikletim var. Hikayem bu.

BMX TR: Ailen BMX konusunda sana destek oluyor mu?

A.S.E.: Ailemin hakkını vermek gerek. ÇOcukluğumdan beri bu konuda tam destekler bana. Tabii ben de onlara verdiğim sözü tuttuğum sürece destek olacaklar.

BMX TR: Nasıl bir söz bu?

A.S.E.: İki şey konusunda anlaştık. Birincisi kötü alışkanlıklardan uzak durmak, diğeri ise eğitim. Açıkçası spor yapan biri zaten bence otomatik olarak kötü alışkanlıklardan uzak duruyor. Eğitime gelince elimden geleni yapıyorum.

BMX TR: Peki gelecek konusunda nasıl planların var? Gelecekte BMX’e yer var mı senin için?

A.S.E: Tabii var, BMX’siz bir hayatı düşünemiyorum. Süremediğim günler canım sıkılıyor sıkıntılar yaşıyorum. Hemen hemen hergün antrenman yapıyorum. İleride sporla, BMX’le ilgili bir işim olsun istiyorum. Ancak eğitim bence önemli. Farklı konularda eğitim görmek belki bana farklı bir hayat anlayışı da getirebilir. İleride sakatlık ya da benzeri bir durumda bu spordan uzaklaşırsam ayrıca bir mesleğimin olması da iyi olur bence.

BMX TR: Çevrende BMX’e binen yok. Parça yok. Hergün antrenman yaptığını söylüyorsun. Ama seni motive eden birşey yok gibi. Bu azmin motivasyonu nereden geliyor?

A.S.E.: Sanırım buna BMX aşkı diyebiliriz. Bende bir tutku haline geldi. Kayseri’de sürerken insanların bazıları garip garip bakıyor, bazıları söyleniyor. Hatta küfür edenler bile olabiliyor. Yani aslında beni sürdüğüm için taktir eden kimse yok. Arada sırada hayranlıkla bakan çocuklar alkışlayanlar olduğunda bile motive oluyorum. Bir de bu sporu destekleyen kimse yok. Kim nerede ne yapıyor, hangi hareketleri yapabiliyor kimse umursamıyor gibi. Bazen gerçekten çok yalnız olduğumu hissediyorum ama sürmeye devam!

BMX TR: Biz BMX TR olarak senin farkındayız ama?

A.S.E.: Evet açıkçası bana ulaştığınızda çok heyecanlandım. BMX TR’nin Türkiye’de birleştirici bir rol üstlendiğini söylediğinizde oldukça umutlandım. Bence bu sporda birlik önemli. Türkiye’nin her şehrindeki sporcular birbirlerini tanımalı. Röportajım sitenizde yayınlanırsa sanırım benim için süper bir motivasyon olacak.

BMX TR: İlk röportajımızı dünya flatland şampiyonuyla, Viki GOMEZ’le yaptık. Sen ikinci röportajımızsın. Aslında çok ünlü sporcular kadar, tanıtılmaya layık sporcuların da burada yer almasına dikkat ediyoruz.

A.S.E.: Buna çok sevindim ve tekrar teşekkürler. Bu arada bir yabancı sitede bir videom yayınlandı. Çektiğim videoyu gönderdim ve yayınladılar.

BMX TR: Öyle mi Hangi Site?

A.S.E.: Bmx Union’un sitesinde paylaşıldı.

BMX TR: Evet Bakıyorum. http://bmxunion.com/daily/ahmet-samet-erdem-2016-video/ Okuyucularımız için linki de paylaşıyorum. Burada bir de not düşmüşler . Şöyle diyor:

 “Türkiye’den, Ahmet Samet Ertem’den bir video paylaşıyoruz. Dünyanın bu bölgesinden çok fazla BMX videosu almıyoruz ama Ahmet skate park’ta gayet iyi sürüyor. Tailwhipler, bar spinler havada uçuşuyor”

 Bence Türkiye’nin tanıtımını gayet güzel yapmışsın. Burada bir skate park’tan bahsediliyor? Kayseri’de mi bu skate park?

A.S.E.: Evet benim yaptırdığım bir skatepark da diyebiliriz. Gerçi kaykaycılar için ama...

BMX TR: Sen mi yaptırdın? Nasıl yani?

A.S.E.: Bir skate park ihtiyacı hep vardı. Ben de tuttum hergün BİMER (Başbakanlık İletişim Merkezi)’e mesaj attım. Sonra Belediye bana bir kağıt yolladı. 2 ay sonra da yaptılar.

BMX TR: Böylece skate park ihtiyacı hisseden Türkiye’deki tüm sporcularımıza da yol yordam tanıtmış olduk, çok güzel. Doğrusu şaşırdım.

A.S.E.: Kaykaycılara daha uygun bir skatepark ama olsun, Şimdi belediye binasından içeri girsem herkes beni ismen biliyor. Tabii yağmurlu ve soğuk havalarda gidemiyorum, o zamanlarda da bizim evin altında sürebileceğim bir yer var. Kapalı ama tavanı basık, düz zeminli. Hergün antrenman yapıyorum orada. Kazan dairesinin yanı, sıcak da oluyor kan ter içinde kalıyorum 1 saatte.

BMX TR: Seninle röportaj ilerledikçe ilginçleşti. Azmini BMX TR olarak gerçekten taktir ettik. Umarız gösterdiğin emekler boşa çıkmaz ve bu sporda çok başarılı olursun. Sana tavsiye edebileceğimiz tek şey var o da yılgınlık göstermeden çabalamak.

A.S.E. Açıkçası bazen boşuna uğraşıyorum gibi hissettiğim oluyordu ama sizinle tanışmamız, bu röportaj bile bunların boşuna olmadığını gösterdi bana. Desteğiniz ve beni tanıttığınız için teşekkürler. Ben de BMX TR’ a hedeflediği yolda başarılar dilerim.