Akman Atılgan-24.02.2018

Fotoğraflar: Emre Can Yavaş, Mustafa Doğan

Değerli BMXTR takipçileri,

2018 yılının ilk röportajını Anadolu’nun en güzel şehirlerinden birinden, Eskişehir’den yaptık. Sürücümüz daha önce de bildirdiğimiz gibi Murat Çiçek oldu. Hatta üşenmedik yanına kadar gittik. Kendisiyle BMX hakkında, Eskişehir hakkında ve gelecek hakkında eğlenceli bir röportaj yaptık. Röportaj öncesi mesajlaştığımızda çok mutlu olmuştu, hatta şımarabilirim demişti ama biz Eskişehir Gracka Cafe’de buluştuğumuzda karşımızda son derece alçakgönüllü, ilk başta çekingen ama konuştukça açılan ve bol bol Coca Cola tüketen bir Murat bulduk. Keyifle okumanız dileğiyle.

BMXTR: Murat merhaba. Röportajımız biraz yılan hikayesine döndü gerçi. Röportajı yapmaya karar verdiğimiz günlerde benim oğlum dünyaya geldi, sonra senin ablan nişanlandı derken aradan 1.5 ay geçti ve bugüne kısmet oldu. Nasılsın?

M.Ç.: Teşekkür ederim abi iyiyim. Olsun, geç olsun güç olmasın diyelim. Halen öğrencilik yaptığım için, havalar da sürmeye çok müsait olmadığı için zamandan bol bir şey yok benim için. Tabii merakla röportajın olmasını da beklemiyor değilim.

BMXTR: Sosyal medyadan gördüğüm kadarıyla BMX yerine motor üzerinde görüyorum seni.

M.Ç.: Biraz öyle abi. Babamın kendisi de motorcu. BMX’e başlayalı 7 sene olmasına rağmen BMX’e binmeme hala çok sıcak gözle bakmıyor.

BMXTR: Neden sıcak bakmıyor? Motordan daha tehlikeli (!) diye mi?

M.Ç.: Motor için harçlık verir ama BMX için harçlık vermez, bir bisiklete bu kadar para vermem der mesela. Sebebini ben de bilmiyorum ama BMX’e alışamadı hala :)

BMXTR: Bir de iki kişi görüyorum seni motosiklet üzerinde. O kim?

M.Ç.: Kız arkadaşım abi :D

BMXTR: Güzel. Ne kadardır berabersiniz?

M.Ç.: Daha yeni abi 1 ay oldu.

BMXTR: Hayırlı olsun. O acıklı paylaşımların o yüzden epey azaldı demek?

M.Ç.: Aynen abi biraz etkiledi.

BMXTR: Peki biraz kendinden söz et bize. Kaç yaşındasın ne okuyorsun?

M.Ç.: Lise öğrencisiyim. 11. Sınıftayım. Bilişim okuyorum, web tasarımı üzerine. 17 yaşındayım.

BMXTR: BMX’e nasıl başladın?

M.Ç.: Aslında her çocuk gibi benim de bisiklete başlayışım 3 tekerli bisiklete dayanıyor. Ama BMX dersen ,5-6 yaşlarımda oturduğum mahallede bir abimiz almıştı. Bisiklete bakıyoruz ufak, ama boyumuz yine de yetmiyor. İlk orda gördüm. Bir kaç sene sonra televizyonda bir çizgi film kanalında denk geldim ve dikkatimi iyice çekti. Sonra Youtube da videolarını buldum ve izlemeye başladım. Hareketleri o zamanlar bindiğim 26 jant bir bisiklette denemeye çalışıyordum ama çok büyük geliyordu. Sonra Eskişehir’de vilayet meydanında denk geldim BMX’lere. Sadece BMX değil 26 jant dj bisikletleri de ilk o zaman gördüm. Ama benim merakım BMX’ti ve babamdan izinsiz çarşıya gidip onlarla muhabbet kurdum ve ara sıra onların bisikletine biniyordum. Manuel ve Bunny Hop deniyordum sürekli. Bir süre sonra zar zor da olsa babama bir tane Orbis marka BMX aldırdım.  

BMXTR: Orbis’le birşeyler yapabiliyor muydun?

M.Ç.: Temelleri o bisiklette öğrendim. O ağırlığa rağmen 45-50 cm Bunny Hop çekebiliyordum. 180 ve 360 çakması bir hareket yapıyordum. Zaten aldığım ilk gün yerimde duramadım o kadar zorladım ki gidon boğazdan aşağı kaydı. Ben neyin ne olduğunu bilmediğim için babama gösterdim, babam da yarın götürür yaptırırız diye diye 1 hafta oyaladı. Ben de en son bisikleti alıp bir bisikletçiye gitmemle gidonu düzelttirdim.

BMXTR: Baban hakikaten pek fazla destekçşi görünmüyor :) Okuyacak mı röportajı?

M.Ç.: Tabii okur.

BMXTR: İyi bakalım umarım değiştiririz düşüncelerini.

BMXTR: Eskişehir’de bildiğimiz 10-12 kadar sürücü var. Bu sayı çok değil. Sürücünün bu kadar fazla olmadığı bir şehirde BMX’e merak göstermen enteresan aslında. ?

M.Ç. Aslında benim başladığım yıllarda bir Jam falan yapıldığında en az 40 kişi kadar gelirdi. Eskişehir’de çoktu sürücü. Şimdi bir çoğu bırakmış durumda ya okuldan sonra iş sahibi oldular ya da askere gittiler.

BMXTR: BMX Eskişehir’de nasıl bu kadar popüler oldu peki var mı bunun bir hikayesi?

M.Ç.: Bizim buradaki durumları pek bilmiyorum ama yanlış bilmiyorsam İstanbul’dan gelmiş olabilir buraya da.

BMXTR: Peki o zaman belki bu röportajı okuyan birileri bu durumu bizim için aydınlatabilir. Eskişehir’de skatepark durumu nedir Murat?

M.Ç.: Belediye geç de olsa yaptırdı ve Cino ekibi sağolsun çok güzel rampalar yaptılar. Şu anda Eskişehir’de iki tane skatepark var. Bir tanesi 3 diğeri 2 sene önce yapıldı durumları da gayet iyi ve halen kullanılıyorlar. Ben son yapılan skateparka daha çok gidiyorum diğerinde mahalle sakinleri nedeniyle biraz sıkıntı çekiyoruz.

BMXTR: Ne gibi sıkıntı?

M.Ç.:  Biz parkta sürerken bizden bisikletlerimizi istiyorlar, vermezsek bir olay çıkartmaya çalışıyorlar veya biz kısa süreliğine bisikleti yere bıraksak alıp kaçıyorlar ve baya uzun bir süre gelmiyorlar.

BMXTR: Güvenlik yok mu skateparkta?

M.Ç.: Güvenlik var. İlk zamanlar bir abimiz vardı, biz baya iyi anlaşmıştık onunla. Onu başka bir yere verdiler ve başkası geldi. Ama o da o çocuklardan korktuğu için pek uğraşmıyor. Kendi güvenliğini yapıp olanlara göz yumuyor.

BMXTR: Adı nedir bu mahallenin? 

M.Ç.: Büyükdere mahallesi.

BMXTR: Tabii Türkiye’nin genelinde olduğu gibi sen de bir street sürücüsüsün. İmkanın olsaydı park kategorisinde sürer miydin? Biliyorsun park olimpik bir branş artık ve gelecekte Türkiye Bisiklet Federasyonu olimpik sporcu arayışına girecektir. 

M.Ç.: Aynen abi biliyorum. Elbette park sürerdim ve umarım federasyonun gözünde değer kazanırız. Ancak şunu da belirtmeliyim ki imkanların olmamasının bizleri streete yönlendirmesi bence bir bakıma iyi oluyor. En azından kendi adıma. Çünkü street hareketleri park hareketlerinden daha zor ve teknik bence.

BMXTR: Oysa ben parkın daha riskli ve zor olduğunu düşünüyorum. 

M.Ç.: Park elbette daha riskli ama bence street teknik anlamda daha karmaşık. Rampa fırlattığı için fazla kuvvet uygulamak zorunda kalmıyorsunuz ama streette kol gücüyle bisikleti bunny hop yaptırdıktan sonra birçok hareketi çıkarmak zorundasınız.

BMXTR: En çok kimlerle sürüyorsun Eskişehir’de? 

M.Ç.: Eskişehir oldukça küçük. Sürüleceği zaman hep beraber çıkıyoruz. Mert Bartu Dağ, Furkan Efe, Berat Akarçay, Ahmet Isıtan, Serdar Kaba, Emre Can abimiz ve Konuralp abimiz varlar genelde. Konuralp abi çalıştığı için, Serdar ise Karabük’te üniversite okuduğu için eskisi kadar binemiyorlar gerçi. 

BMXTR: BMX’le takıldığın arkadaşlarından ayrı günlük hayatta okul veya mahalleden de arkadaşların vardır. Bu arkadaşlıkla BMX arkadaşlığı arasında fark var mı?

M.Ç. : BMX’çiler biraz farklı abi. Çok fazla dayanışma ve destek var çünkü hepimizin istediği şey beraber sürebilmek. Tek bir amaç için biraraya geldiğimiz için  birbirimize daha çok bağlıyız. Hatta unutmadan söyleyeyim mesela Konuralp abi mesela bizim sürmemize yardımcı olan bir abimiz. Bir parçamız eksik olsa ve süremesek elinde fazadan varsa hiç sakınmaz verir. Kendisi bana bu konuda çok yardımcı olmuştur. 

Ya da mesela Emre Can abi. O da genelde fotoğraf ve video işlerinde iyi hemen hemen herkesin fotoğraf ve videosunu o çekiyor. Motor kazasında bacağını kırmıştı. Şimdi platin olduğundan BMX’te çok fazla kasamıyor ağrısından acısından. O da video ve fotoğraf için çabalıyor.

BMXTR: Peki diğer şehirlerle olan ilişkiler nasıl? 

M.Ç.: Genellikle Bursa ve Kayseri’deki sürücüler ile yakınız. Sadece ben değil yani şehirdeki bütün sürücüler. Ama tabi sizin düzenlediğiniz Türkiye BMX günlerinden dolayı samimiyetimiz olan arkadaşlarım da var. BMX gününden önce ondan öncesinde bir kaç kişi beni videolarımdan biliyordu ve İnternet üzerinden görüşüyorduk. BMX gününde yüzyüze görüştükten sonra ilişkiler daha başka oldu.

BMXTR: Yani Türkiye BMX Günü sizleri kaynaştırmak açısından işe yarıyor mu? 

M.Ç.: Kesinlikle. BMX günü olmasaydı bu kadar samimi olamayacaktık belki de. Mesela Gökhan Yıldız çok gelirdi Eskişehir’e. Artık gelmiyor gerçi.

BMXTR: Neden? 

M.Ç.: Aramızda bir sıkıntı yok ama genelde hep o geldi, artık bizim ona gitmemizi istiyor. E haklı tabii. Samet gelir bazen Kayseri’de. Biliyorsun abi Samet de aslen Eskişehirli. Hatta yanında Emir Karahan ve Ahmet Baran da gelmişlerdi.

BMXTR: Çok güzel, Türkiye BMX Günü’nün sizleri kaynaştırdığına sevindim. Biz çok zevk alarak yapıyoruz bu organizasyonu. Oldukça yorucu ve masraflı oluyor ama değiyor. Bu röportaj vasıtasıyla da artık ilan edebiliriz, 27 Mayıs’ta 3. Türkiye BMX gününü yapıyoruz. O yüzden şimdiden hazırlıklarını yap! 

M.Ç.: İşte buna çok sevindim. Lise öğrencisi olup da gelmek isteyenlerde sıkıntı oluyordu Mayıs ayının başında olması. Şimdi katılım daha çok olacaktır kesin.

BMXTR: Sen Avcılar’da yapacağımız birincisine de gelmiştin değil mi? 

M.Ç.: Evet gelmiştim.

BMXTR: BMX’le ya da sporla lgili bir meslek hayal ediyor musun peki? 

M.Ç.: BMX için şu an nasıl gelir edilir açıkçası bir fikrim yok. Ssdece showlara çıkıldığını biliyorum. Ayrıca başka spor olarak eskrimle ilgileniyorum. 

BMXTR: OOO eskrim? Gerçekten yapıyor musun? 

M.Ç.: Evet hatta BMX’le aynı anda başladım hemen hemen. 

BMXTR: Peki Eskişehir insanı nasıl bakıyor BMX’e? 

M.Ç.: Bu yaza kadar hala "küçük bisiklete biniyorlar" filan diyenler vardı ama bu yaz çarşıda sokak showlarına çıktık, aqua parkta showlara çıktık. E haliyle insanlar bizi göre göre baya öğrendiler BMX’in ne olduğunu. 

BMXTR: Peki bunlar paralı showlar mıydı?

M.Ç.: Sokak showu işte, müzik, gösteri, sonra şapka gezdiriyorduk. Oldukça da ilgi gösterdi insanlar. Hatta kalabalıklardan dolayı adalarda bir yol kapanıyordu, bu sefer insanlar şikayet etmeye başladıılar geçemedikleri için. 

BMXTR: Peki kovulduğunuz oluyor mu spotlardan? 

M.Ç.: Sürdüğümüz çoğu yerden kovuluyoruz evet. Çoğu da anlayamadığımız sebeplerden. Mesela üniversiteleri çözemedik. Eğer orada öğrenci değilsek süremiyoruz.

BMXTR: Belki bu size biraz hırs yaptırır üniversiteye gitmenize yol açar :)

M.Ç.: Aramızda üniversite okuyan Konuralp abi ve serdar var. Diğerleri ya liseden yeni mezun oldu ya da benim gibi okuyor hala. 

BMXTR: Bisikletin ne marka?

M.Ç.: Aslında benim BMX tamamen toplama. Sunday Gary Young kadronun üzerinde ne ararsan parça anlamında var. Birçok farklı marka. Ama o kadar zorluyorum ki yakında elimde kalacak eminim.

BMXTR: Bence yaptığın bunny hoplara bakılırsa iyi bile dayanmış. Türkiye BMX gününde seni seyretmiştim. Yüksek sıçrama kabiliyetin ile bunny hop yarışmasında ikinci olmuştun. Aslında bakarsan her BMX kırılır. Bana kalırsa da iyi BMX’çi kırar zaten. Bir BMX’i dayanım sınırlarının ötesine taşımıyorsa hakkını vermiyorsun demektir. Bu iş biraz cesaret biraz da limitleri zorlamak ve aşmakla ilgili. O yüzden bu aletlerin bir süre sonra kıılmaları gayet doğal. 

M.Ç.: Ab isen öyle dedin de tam beni anlattın. Bisiklet üzerindeki hemen hemen sahip olduğum her  parçayı ya kırdım ya da çatlatmışımdır. Buna arka göbek de dahil. 

BMXTR: Geçtiğimiz günlerde siteden de takip etmişsindir belki Simple Session yapıldı. Seyrettin mi? 

M.Ç.: Maalesef fırsatım olmadı ama Garret 1. gelmiş galiba.

BMXTR: Türkiye’ye 3 yabancı sürücü gelseydi bunların kim olmalarını isterdin? 

M.Ç.: Ahaha bir ıssız adaya düşsen yanına alacağın 3 BMX sürücüsü kim olurdu gibi bir soru olmuş abi… Garrett Reynolds, Bruno Hoffman ve Chad Kerley 

BMXTR: Güzel fikir bundan sonraki röportajlarımda böyle sorarım ben de J Peki onların dışında kimleri beğeniyorsun? 

M.Ç.: Steve Churchill, Aaron Ross, Matt Ray 

BMXTR: Ya Türkiye’den kimleri beğeniyorsun? 

M.Ç.: Arif Gül, Samet Erdem, Ferhat Ergün, Emre Keskin, Bora Altıntaş, Gökhan Yıldız, Ahmet Buyuran 

BMXTR: Ahmet buyuran yok ortalarda bir süredir? 

M.Ç.: Aynen abi ben de farkındayım ama sürmeye baişladığında kısa sürede forma girebiliyor. 

BMXTR: Geçenlerde 36 kişilik 2017’nin öne çıkan BMX sürücüleri çalışması yaptık. Sen de bunların içindeydin. Sevinenler de oldu ama kırılıp üzülenler de. 

M.Ç. Evet o kare içerisinde olmak gurur vericiydi. Çok sevindim. 

BMXTR: 2017’de rastlayamadığımız arkadaşları koymadık o kareye. Sosyal medya biraz kriter oldu doğal olarak. 

M.Ç.: Fotoğrafı olmayanlar doğal olarak üzülmüşlerdir.

BMXTR: Evet üzülenler olmuştur mutlaka ancak burada tek kriterimiz iyi sürmek değildi. Gelişim göstererek kendilerini öne çıkaranları da koyduk oraya. Elbette koskoca camiayı 36 kişilik bir kareye sığdırmak da oldukça zor oldu. 

Evet Murat, çok keyifli bir röportaj oldu. Peki bu röportajda bahsetmek istediğin senin için özel kişiler var mı?

M.Ç.: Evet var. Emre Can abi benim fotoğraf ve videolarımı çeken kişidir. Beni sürekli sürmem için motive eder. Konuralp Erdil abim yine sürmem için destek verenlerden çok sevdiğim bir abim.  Gerektiğinde bana parça sağlar. Bir de Sercan Atay var. Benim sürmeye devam edebilmem için bisikletini satmaktan vazgeçti ve setlerini bana verdi. Bu yazdan beri onun setlerini kullanıyorum. Hepsine çok teşekkür ediyorum. Hepsi çok değerli insanlar benim için.   

BMXTR: Biz de sana böyle güzel bir röportaj verdiğin için teşekkür ederiz. Sürmeye devam etmeni diler, motordan daha zararsız daha az riskli, daha eğlenceli daha olimpik bir spor olan BMX’e ağırlık vermeniz isteriz!. :) 

M.Ç: :) Ben de BMXTR’a bana yer verdiği ve Türkiye’de BMX’in gelişimine destek verdiği için çok teşekkür ediyorum.