ŞUBAT 2016
5 Şubat 2016 sabahı... Whatsapp’ın sinir bozucu mesaj sesiyle uyanıyorum. Bu sesi mutlaka değiştirmeliyim diye düşündüğümü hatırlıyorum. Dışarısı hala karanlık... Oturduğum daire oldukça yüksek. 10. Kat. Perde takmaya gerek duymamıştım. Sağ yanağım yastığa dayanmış uyku sersemliğiyle boş boş pencereden dışarı bakıyorum. İleride karanlıklar içinden benzin istasyonunun ışıklarından başka bir şey görünmüyor. Acaba saat kaç? Whatsapp mesajı umrumda bile değil ama saati merak ediyorum. Kol saatimi duştan önce banyoda çıkarmıştım, telefondan daha uzakta. Telefona erişmek için sol bacağımı yataktan aşağı sallandırıyorum isteksizce. Sol ayak tabanımdan kalçama kadar bir hat şeklinde keskin bir acı duyuyorum. Aklıma geliyor. Allah kahretsin! Ne işim vardı halı saha maçında? Futbolu sevmem bile! Komidine uzanıyorum. Saat 04:57. Bu saatte kim Whatsapp’tan yazar?
Burçhan bu. Şu anda Amerika’da yaşayan yıllar öncesinden bir BMX arkadaşım.
AKMAN ATILGAN
- Beyler Dave Mirra intihar etmiş, dimdi duydum. :( Yazık...
Bir an ne düşüneceğimi bilemiyorum. Sosyal medyada ünlüleri öldürmeye çok meraklıdırlar. Öyle birşey olmalı. Neden kendini vursun ki? Ama Burçhan Amerika’da... Sıcağı sıcağına duymuş olmalı? Yahu adam X-Games de defalarca şampiyon oldu. Kendi bisiklet markası var. Aile babası. Örnek sporcu... Yaptığı her işte başarılı oldu. Güzel bir hayatı var. Neden?"
Sana ne neden? Sanki 40 yıllık arkadaşısın... Ne bileceksin ne sorunu vardı? Kesin intihar mı? Cinayet olmasın? Kafam karışık, yarı uykulu, yaşıtım yıldız bir BMX çinin erken ölüm haberinin şoku, yarı kör bir vaziyette çıkıyorum odadan, salon-mutfağa geçiyorum. Aspiratör ışığında Kettle’ın düğmesine basıyorum, kanepede buluyorum kendimi. Laptop u orada bırakmıştım. Açıyorum. Dave Mi.. yazar yazmaz dökülüyor Google. Haber gerçek. İki kız çocuğu babasıymış. İçim bir daha cızlıyor. Ben de bir kız çocuk babasıyım...Kamyonetinde bulmuşlar. Polis raporları açıkça intihar diyor. Daha eski haberler. Daha da eski...Kendimi kaptırıyorum Mirra’ya. O güne dek az çok takip ettiğim hayatı, başarıları, videoları, daha konsantre, daha detaylı şekilde ekranımda. Okuyorum....
13 yaşında Haro Bikes’la başlayan bir kariyer. Sonra 1989’da Vision Street Wear sponsorluğu. 1991’de GT Bikes sponsorluğu ve 1992’de Hoffman Bikes takımına geçiş...Sonrasında kendi markası MirraCo. 1995-2009 arasındaki 14 yılda XGAMES’de tam 24 madalya! 2011 yılına dek 23 yıllık BMX’le dolu bir yaşam, ardından ralli yarışmacılığı, triatlon, televizyon, boks... Kısacası dolu dolu yaşanmış, başarılarla dolu bir hayat.
Kendimi kaptırmış okurken saatlerin geçtiğini farketmiyorum bile. Güneş hafiften doğmaya başlıyor ve bu sefer Facebook messengerden bir mesaj geliyor. Eduardo bu. Venezuella’lı Türkiye’de yaşayan bir arkadaşım. O da yeni haber almış:
- ..Dave Mirra committed suicide. WHAT THE FUCK???
Ve birazdan teker teker dökülüyor mesajlar. Facebook şok içerisinde paylaşımlarla dolu. Kolay değil, Dave Mirra yüzbinlerce BMX’çinin ruhuna dokunmuş, hayatını değiştirmiş, örnek olmuş bir sporcu. Bu olayın da yüzbinlerce BMX’çinin hayatını değiştirmesi kadar doğal birşey olamaz. Bazı mesajlar inanmıyor, bazıları şaşkınlık dolu, yaptığı seçim nedeniyle ona kızgın, kalbinin kırık olduğunu söyleyen mesajlar var. Vali ise açıklamasında bunun sert geçen spor hayatı nedeniyle başına aldığı darbelerin sonucunda CTE denen bir hastalık nedeniyle olabileceğini söylüyor.
Bense 16 sene öncesine gidiyorum. Bir dostumu benzer şekilde kaybettiğim yıllara. Üzüntü, kırgınlık ve kızgınlıkla karışık hislerimi hatırlıyorum. Ve şu anki hislerimi değerlendiriyorum. Biz ne hissedersek hissedelim sonuç değişmiyor. O artık aramızda değil. Ve sevdğimiz bir insanın ardından önce keskin bir acı, sonra uzun süreli bir üzüntü, sonrasında da onunla ilgili güzel anılar kalıyor sadece.
Dave Mirra kuşkusuz unutulmaz bir sporcuydu. Hayranları için özel bir yeri vardı ve kendisinden bir parça yüzbinlerce BMX gönüllüsünün içinde her zaman yaşayacak. Onu sevenlerin yazdığı bir güzel söz aslında çok anlamlı;
- CENNETTE SÜR MUCİZE ÇOCUK, HUZUR İÇİNDE SÜR
Bense buna sevgili dostum Ediz TENŞİ’nin Facebookta yaptığı bir paylaşımda kullandığı sözü eklemek istiyorum:
HEP BÖYLE YÜKSEKLERDE MUTLU OL !
Güneş doğuyor. İşe gitme vakti. Laptopumu çantama yerleştiriyorum. Son bir kahve daha. Üstümü giyiniyorum. Evin kapısını ardımdan çekerken düşünüyorum. Dün gece bir yıldız kaydı. Bu sabahsa bir sürü çocuk doğdu. Bir çok genç çocuk ilk BMX ini satın aldı. Aralarında belki birkaç tanesi çok yeteneklidir. Belki bir tanesi efsanevi olacak. Bu döngü hiç bitmeyecek. BMX asla ölmeyecek. Kaybettiklerimizi hiç unutmayacağız. Ama daima ileri bakacağız...