1982 doğumluyum. BMX’le tanışmam 1990 yıllarında komşumuz Zeynel abi  ile oldu. Mahallede bizi yere yatırır, üzerimizden BMX’i ile atlardı. Markasını hatırlamadığım, sarı renkli bir BMX’i vardı. Gördüğüm ilk BMX onunkidir. Daha sonraları Kenan arkadaşım saatlik BMX kiralayan bir bisikletçinin olduğunu söylemişti. Mahallemizden baya uzakta bulunan bisikletçi Yaşar amcayla tanıştım. Almanya’dan emekli olmuş, kesin dönüş yapmış, gelirken de üç beş tane nikelaj BMX bisiklet getirmişti. Nikelaj renkteki bisikletlere hayran olmuştum. Çocuklara saatlik kiralıyordu. Bu benim için büyük bir şanstı ve ben de kiralamaya başladım. Genellikle pazar günleri harçlığımı alıp, BMX kiralayıp biniyordum.


1992 yılında Gaziantep fuar alanına gittim. Geniş, düz yerleri çoktu. Orada bir sürü BMX ve hareket yapan, yaşça benden büyük BMX’çiler gördüm. Beni resmen büyülediler. Artık BMX hareketçilerinin yuvasını bulmuştum ve kendi BMX’imi almayı kafaya koydum. Aradan bir  yıl geçti. Benden önce arkadaşım Kenan BMX’ini almıştı bile. Çin malı bir BMX’ti. Bir süre onun bisikletini birlikte mahellede sürdük. Daha sonra arkadaşım kötü bir kaza geçirdi. Fren mili kırılınca  janta dolanan fren arkadaşımı takla attırmıştı. Yüzü gözü yaralanan arkadaşımın ailesinin bisikletten gözü korktu ve binmemesi için baskı yapınca bisikletini bana sattı. Böylece kendime ait bir BMX’im oldu. Mavi renkli Çin malı bir BMX. Böylece 1993 yılında ilk BMX’ime kavuşmuştum ve BMX hareketçilerinin peşine düştüm.



Gaziantep’te BMX’in 1980’lere dayanan bir kültür olduğunu, BMX’çilerin  oldukça popüler olduğunu gördüm. Amerikan Harley  motor çetelerine benzeyen  grup grup, belirli  mahallelerin  en az  8-10 kişiden oluşan grupları olduğunu söyleyebilirim. 1994 yılında ben de böyle küçük  bir gruba dahil oldum ve hareketçiliğim başlamış oldu.




O zamanlar Gaziantep’in BMX’te ayrı bir yeri vardı. Özgün hareketler yapılıyordu. Özellikle bunny hop çok yaygındı. Yüksek kaldırımlara, uzun merdivenlere çıkılıyor, atlanıyordu. Bisikletlerin, motosikletlerin üzerinden atlanıyordu. Minibüslerin aynaları kapatılıyordu. Kumdan yapılan rampalar vardı. Bu rampalarda yükselme, uzun atlama yarışları yapılıyordu. Bugünün street-vert vari hareketleri yani.  Old School yer hareketleri yapanlar da vardı.  Önde gelen BMX’çiler vardı. Hele bir Kedi Kemal abimiz vardı, efsaneydi resmen. Lakabından anlaşılacağı gibi BMX’in trialcisiydi. Resmen kedi gibi yüksek 5 veya 6 biriket yüksekline çıkardı, atlardı. Uzun, yüksek merdivenleri çıkardı. 15-20 BMX’in üzerinden atlardı. Bir gün polis motoru bir BMW’nin üzerinden atladı, aklımızı aldı.  Süper BMX sürerdi. İdolüm oydu.




Çok çılgındılar büyüklerimiz. BMX sürmeye heyecan katmak için hususi kendilerini kovalatmak için polis arabasının aynasını arka tekerlekle kapatırlardı. Polis kovalayınca adrenalinin aksiyonun dibine vururlardı.

Ben tabii onlar kadar çılgınlık yapamadım ama onlar kadar iyi hareketler yapmayı başardım. Gaziantep’te sürmekten sıkılıp  Türkiye’nin çeşitli yerlerine gider sürerdik. Adana, Mersin, Antalya, Maraş, Kayseri, İstanbul, Ankara gibi şehirlere kendi aramızda tur düzenlerdik. Çok güzel olurdu.





Birlikte street tarzı  sürdüğüm bir çok arkadaşım zamanla BMX’i bıraktı, Gaziantep’te BMX’çi çok azaldı. Daha sonra  street tarzı monoton oldu benim için,  usandım ve  flatland’a geçmeye karar verdim. TRICKSTAR 98 isminde dünyaca ünlü flatland yıldızlarının  içinde olduğu bir kaset   izledim ve 1999’da flatland öğrenip yapmaya başladım. 2000 yılında 98 model KHE premium aldım. Eskisi gibi  sürmek yerine show yapmaya başladım. 2006 yılına kadar sürdüm, daha sonraları işten güçten vakit bulup ta  aktif süremedim.




Şimdi ayda yılda bir kere sürsem mutlu oluyorum. Bisiklete ayak basar basmaz ilk bindiğim yıllara geri dönüyorum, gençleşiyorum resmen. BMX benim için gençlik iksiri gibi bir şey. Çok farklı bisikletlerim oldu. Bindiğim bisikletler BİSAN, REDLINE, MONGOOSE, KUWAHARA, HUTCH, GT, GENERIX, HOFFMAN, HARO, DIAMONG BACK, KHE PREMIUM ve son olarak da KHE EQUILIBRIUM oldu. Yine binerim belki düşüncesiyle bisikletimi satmaya kıyamadım, halen evde duruyor. BMX‘i çok seviyorum, her gencin mutlaka BMX sürmesi bu güzel deneyimi sporu adrenalini yaşaması  lazım diyorum. TÜRKİYE’DEKİ BÜTÜN BMX TUTKUNLARINA SELAMLAR, SEVGİLER, SAYGILAR.